این عکس ناحیه‌ی مورد بررسی را نشان می‌دهد. بعضی از کهکشان‌ها در نور فروسرخ و برخی در محدوده‌ی مرئی قابل رؤیتند، به همین دلیل عکس بالا ترکیبی از هر دو محدوده‌ی طیف را نشان می‌دهد تا تعداد زیاد کهکشان‌ها اشکار شود. رصدهای بسیار نشان داد که بسیاری از این لکه‌های سبز کمرنگ در این ناحیه احتمالا کهکشانهای کوتوله هستند که به خوشه‌ی برنیکه تعلق دارند.دو کهکشان بیضویNGC۴۸۸۹ و NGC۴۸۷۴ بر کهکشانهای دیگر تسلط دارند
با اینکه کهکشانهای کوتوله خیلی کوچکند اما نقش تعیین‌کننده‌ای در تکامل کیهانی دارند.اخترشناسان بر این‌باورند که آنها اولین کهکشان‌هایی بودند که در عالم تشکیل شدند و مانع از تجمع ماده برای تشکیل تشکیل کهکشانهای بزرگترند. بیشترین کهکشان‌ها در عالم کهکشانهای کوتوله هستند. آنها مهمترین ماده برای کشف ساختارهای کیهانی در مقیاس بزرگ و کشف جهان و نظام حاکم بر آن هستند.
شبیه‌سازی‌های کاﻣﭙﻴﻮتری از تکامل کیهان، تعداد بیشتری
کهکشان کوتوله را در نواحی چگال مثل خوشه‌های غول ﭘیش‌بینی کرده بود.
تعداد آنها با تعداد داده‌ها مطابقت ندارد و این یکی از موارد قابل توجه در این بررسی است.
یک گروه تحقیقاتی به سرﭘرستی «لی جنکینز»( Leigh Jenkins) این ناحیه را در صورت فلکی گیسوان برنیکه به فاصله‌ی ۳۲۰میلیون سال نوری از ما بررسی کردند. آنها نواحی دور افتاده کم چگال را طی این ﭘروژه بررسی کردند تا با مقایسه آنها با یکدیگر تاثیر تفاوت جمعیت را بر تکامل کهکشانی بدست آورند.
جنکینز ﭘیش بینی کرده است که ۱۲۰۰ تا ۳۰ هزار تا از این اجرام کهکشانهای کوتوله‌اند. او افزود: «قابلیتهای بی‌نظیر
اﺳﭙﻴﺘﺰﺭ ناسا این امکان را فراهم کرد تا این بررسی انجام شود و تعدا بسیار زیاد کهکشان‌ها آشکار شود.»
منبع : مجله نجوم
